Kush është Shën Spiridoni?

Pavarësisht pozitës së tij të re, Spiridoni mbeti i përulur. Ai vazhdoi me mënyrën e tij të jetesës dhe mbante të njëjtat rroba dhe të njëjtën kapelë të bërë me gjethe palme të thurura. Ai ecte kudo, duke ndihmuar vendasit në bujqësinë e tyre dhe duke e përkujdesur kopenë e tij. Gjatë një përpjekjeje gjatë natës për të vjedhur delet e tij, grabitësit iu nënshtruan një force të padukshme që i imobilizoi ndërsa përpiqeshin të iknin me delet. Në mëngjes, Spiridoni i gjeti. Të zënë ngushtë, ata pranuan atë që kishin bërë dhe atë që u kishte ndodhur. Spiridoni i çliroi nga forca e padukshme,i paralajmëroi dhe u dha dy desh, “për përpjekjen e vigjilencës” siç u tha atyre.

Kur thatësira goditi Qipron, shenjtori me lutjet e tij solli shi. Disa njerëz po përpiqeshin të përfitonin nga situata dhe kishin ruajtur sasi të mëdha gruri për t’i shitur me një çmim të fryrë. Lutjet e shenjtit shkatërruan hambarët e tyre. Ai pastaj shpërndau grurin në mes të njerëzve. Gjithmonë i gatshëm për të ndihmuar njerëzit që kishin nevojë,shenjtori shkoi për të liruar një njeri që po përballej me një dënim me vdekje. Në udhëtimin e tij, Spiridoni u ndesh me një lumë që rrjedh shpejt dhe nuk mund ta kalonte. . Shenjtori urdhëroi ujin: “Ndal! Sepse Zoti i të gjithë botës urdhëron që ju të më lejoni të kaloj që një njeri të shpëtohet “. Lumi ndaloi, duke lejuar të kalonte pa i lagur këmbët. Gjykatësi, i informuar për mrekullinë që kishte ndodhur, e priti Shën Spiridonin me nderim dhe e la të lirë shokun e tij.

Një grua kërkoi ndihmën e tij dhe kërkoi që ai të ringjallë fëmijën e saj, i cili ishte shtrirë i pajetë në krahët e saj. Shenjtori u lut dhe foshnja u ringjallë. Nëna, e pushtuar nga gëzimi,humbi ndjenjat. Përmes lutjeve të shenjtorit, nëna gjithashtu e rikthen në jetë.

Njihen edhe raste të ngjashme nga jeta e shenjtorit. Një herë, ai hyri në një kishë të zbrazët dhe urdhëroi që llambat dhe qirinjtë të ndizeshin, dhe pastaj ai filloi shërbimin. Kur tha: “Paqja me të gjithë”. Si përgjigje, si ai dhe dhjaku dëgjuan nga lart, kumbimi i një morie të madhe zërash që thoshin “Dhe me shpirtin tënd”.

Shën Spiridoni vdiq në Trymithous, ku u varros, në 348 Pas Krishtit Kur Saracenët pushtuan Qipron në vitin 648 Pas Krishtit, trupi i tij u zhvarros dhe u dërgua në Konstandinopojë, Bizant për varrim. Gjatë zhvarrosjes, trupi, megjithëse ishte varrosur për treqind vjet, ishte ruajtur mirë dhe dha një aromë të veçantë borziloku, mbreti i bimëve, që të dyja konsideroheshin shenja të Shenjtorëve ose “Të Pa korruptueshëm”

Në 1453 Konstandinopoja ra në duart e Osmanëve dhe përsëri, trupi i Shën Spiridonit u zhvarros dhe u çua fillimisht në Serbi, dhe më pas në Korfuz, ku kanë mbetur reliket dhe mund të shihen edhe sot e kësaj dite.

Besohet se kur murtaja e tmerrshme goditi Korfuzin në 1629, duke filluar nga fshatrat dhe duke u përhapur shpejt në qytet. Korfiatët u mblodhën së bashku në kishën e Shën Spiridonit dhe iu lutën atij për shpëtim. Disa ditë para Pashkëve, shumë prej të sëmurëve kishin vizione të Shën Spiridonit që i shëroi, dhe për tre net u panë drita të çuditshme në këmbanën e kishës së Shën Spiridonit, nga e Dielja e Palmave murtaja ishte zhdukur.

Në 1553 Korfuzi pësoi një uri të tmerrshme dhe ashtu si të gjithë menduan se ky ishte fundi dhe se të gjithë do të vdisnin nga uria, nga askund, një anije, e mbushur plot me grurë, hodhi spirancën në ishull. Kapiteni raportoi se e kishte parë Shën Spiridonin që e thërriste në ëndërr, duke e lutur të ndalet në Korfuz pasi kishte frikë se mos vdisnin nga uria.

Kur turqit pushtuan ishullin në 1716, në rrethimin e dytë të madh të Korfuzit, ushtarët turq u tha se ishin kaq të tmerruar nga pamja e Shën Spyridonit përsëri, i veshur si një murg, duke fluturuar mbi ta duke i kërcënuar ata me një shpatë flakëruese , ata ikën në panik dhe rrethimi i cili kishte zgjatur për njëzet e dy ditë mbaroi, Korfuzi u shpëtua.

Në 1673 murtaja goditi Korfuzin për herë të dytë, përsëri banorët e ishullit, u mblodhën në kishë, duke u lutur për ndihmë nga Shën Spiridoni. Përsëri dritat misterioze u panë në kullën e kambanës, dhe imazhi i Shën Spiridonit u vërejt duke ndjekur murtajën (për të cilën disa thonë se dukej si një fantazmë e zezë, të tjerët një krijesë me krahë, gjysmë luani, gjysmë majmuni), dhe duke e rrahur me një kryq, kur arriti në fortesën e Korfuzit, ai e kishte krijesën e murtajës duke gërvishtur një kryq në murin prej guri dhe u zotua që të mos kthehej më, menjeherë murtaja nuk ishte më.

Kisha e Shën Spiridonit qëndron në qytetin e vjetër të Korfuzit, një kishë ikonike e Korfuzit që ka kullën më të lartë në Ishujt Jon. Prania e Shën Spiridonit në Korfuz për më shumë se 450 vjet ka formuar zakone dhe tradita deri në atë pikë sa Korfuzi dhe Agios Spiridon janë një lidhje e pandashme, një identitet i vetëm.

Më 12 Dhjetor Kisha Ortodokse Greke feston Ditën e Festës së Shën Spiridonit. Një ditë e festuar në të gjithë ishullin, është gjithashtu dita e emrit për Spyridon, Spyros dhe Spyridoula.

 Χρόνια πολλά!